New Year's Resolution

Ilang oras nalang at magpapalit na ang buong kalendaryo. Pati New Year, hindi ko mafeel. Kainis kasi banned ang mga paputok pati sa Olongapo. Kulang na kulang ang new year kapag walang fireworks. Ngayon nga ee, napansin kong pati torotot wala kami. Ano gagawin ko sa bahay? Tatalon  lang ng tatalon? Tumangkad naman kaya ako? :))


2010.
Ang year na nagtapos ako sa 3rd year at pumasok bilang Senior, 4th year. Una kong hinanap ang masayang year na ito dahil ito ang last year ng aking high school. Ngunit masyado akong nag-expect ng sobrang laki, ayan. Ang inisip kong masaya, memorable, natitirang taon na sabihing "Ang Highschool Life ang Pinakamasayang Life sa Lahat" , ngunit puno na ng drama, iyakan, tampuhan ang nangyari. Ewan ko lang, kasi tinanong ko mga kakilala ko, ang pangit din daw ng taon nila, tulad ng akin, puno rin ng drama.
Sa labas ng paaralan, pati sa pamilya may problema rin. Siguro ang taong ito ay sadyang hindi para sa akin o sa kanino mang makakapagsabi ng tulad nito.


New Year's Resolution.

• Magsipag. Iwasan ang katamaran - ang dami kong pinapangarap na makamit pero dahil sa katamaran, wala akong nagagawa o natatapos. Last year's resolution ko rin ito ee na nagtagal ng 1 buwan lang sa akin. :))
• Baguhin ang ugali na dapat baguhin - Sa totoo lang, hindi baguhin, kundi iimprove ang sarili. Bakit ko ba kailangan magbago kung ganito talaga ako? :) Mabawasan lan ang katamaran, pagkastubborn. Bawasan din ang pagiging sobrang sensitibo, emosyonal sa lahat ng bagay. :)
• Maging seryoso na sa buhay - pero hindi ko kayang mawala ang pagkakulit ko ;P
• Living my dreams -  mawala lang ang katamaran okay na :)
• Bawasan ang sobrang computer - dapat lang

Wala na akong maisip na iba pang pede kong gawin sa parating na 2011. Basta sana, maging maganda ang taon na ito sa akin at sa atin. Masunod ko sana lahat itong resolution na ito.


*Pangit man ang 2010 sa akin, maganda na rin at the same time and many thanks sa magagandang experience na ipinadanas neto sa akin. MANY THANKS 2010! naging ako, ako ngayon dahil sayo. Sana hindi naging masama ang naging outcome ng pagkatao ko ngayon dahil sa iyo... :|


-- :D HAPPY NEW YEAR!!

Happy Fiesta Olongapo: :Cosplay

Last year lang nagkaroon ng cosplay sa Olongapo. At ito ang naging chance ng mga mahihilig sa anime na magsuot tulad ng anime o magcosplay.

Every year, Rizal Day, ay kasabay nitong ginugunita ng buong Olongapo ang fiesta nito. Nagaganap ang sobra SOBRANG haba ng parada. Aabutin ka na ng buwan bago matapos ang buong parada. Ngunit, isinasabay ng Otaku Maru (cosplay chuchu i forgot) ang cosplay sa mismog araw na iyon para makasabay sa parada.

ANG SIMULA.

Matagal na kaming nagpaplano na magcosplay ngayong 4th year. Death note, Shugo Chara, Vocaloids, Hetalia, Sergeant Keroro, Soul Eater, Naruto, Bleach, Kingdom Hearts(Organization XIII), yung iba, nakalimutan ko na. Ngunit lahat ng iyon ay mga ideas lang kaya hindi rin nakuha dahil napakacommon ng iba, yung iba naman ay sadyang mahirap.
Mga October lang ata namin naisip na mag Black Rock Shooter. Medyo nag-alangan kami dahil sa suot ng main character doon ay... Bra at short lang. *sfx: DUN DUN DUUUUN*. Una, iniiwasan namin si Black Rock Shooter(main character), pero hindi rin nagtagal, pumayag ang magulang ni Tisha na magBlack Rock Shooter sya. Kaya, iyon.
Syempre, pinili namin ang costume na madali dali at MEDYO tipid.
November. Nagsimula na kaming magpatahi at magsimula para sa cosplay. Ngunit, sagabal na PAG-AARAL, hindi na namin halos nasimula ang weapons. Sa sobrang daming activities sa school, (pati Saturday kinuha na ng school namin) wala na talaga kaming time sa paggawa para sa aming cosplay. Hassle na hassle, stressed na stressed, bangag na bangag na sa school lalo na't graduating na kami. Ang hihirap at napaka-advanced pa ng pinag-aaralan namin.
December. Naku. December 30 ang parada, costume namin na dapat sa katapusan na namin makukuha, hindi pa rin tapos! May pahabol na activities pa kasi sa school kaya hindi rin nasimulan ang weapons namin. Christmas break na ng nasimulan ang mga weapons namin. Sa awa ng Diyos, natapos namin ang weapons sa mismong araw na ng parade.
Yung mali-maling pagtahi sa costumes namin, nagawan ng paraan. Ang ineexpect naming palpak na cosplay turns out okay, kaya okay na okay na sya. :) Masaya dahil ang pinag-ubusan ng oras, ginastusan ng maraming pera, nagbigay ng maraming problema ay sa wakas tapos na at maisusukat/maisusuot na ang mga gamit na bunga ng cramming namin. :D
Kahit hindi kami nanalo sa group cosplay, marami naman nagsabing cute ang performance namin. :)) Nanalo sa best costume si Tisha. Sabi ko nga, dapat pala magpakita ng katawan para manalo. TCH. XD
Last cosplay of year 2010. Masaya, stressful pero sabi ko nga masaya at nakakapagod. :) Sana hindi ito ang huling cosplay kasama ang tropa :")


-- :D

Paskong Minimithi!

kami kami rin magpipinsan nang pasko :)

Pasko, pasko, pasko nanamang muli~
Ito ang pinakainaabangan kong holiday sa lahat lahat! Wala akong pake sa birthday ko, ang importante ay macelebrate ang pasko! Malayo pa lang, hinahanap-hanap ko na ang pasko. Madalas akong magsimula maexcite sa parating na pasko sa kalagitnaan ng Ausgust/Agosto. Magsisimula na akong mambulabog ng katabi sa kakakanta ng mga pampasko, lalo na ang peborit kong pampaskong kanta: Ang pasko ay kay saya~ kung kayo'y kapiling na~ sana pagsapit ng pasko, kayo'y naririto~
Ayan na. Pumasok na ang -ber months. Mas lalo na akong nagagalak sa palapit ngunit malayo pang pasko. Bawat lipat ng kalendaryo, iyon ang taas ng talon ko dahil ang pasko ay isang buwan nalang ang layo. Malamig, masaya, simbang gabi, christmas lights, pinsan, pamilya, kaibigan(mas prefer ko kasing macelebrate ito with family than with friends, but mas masaya rin kung friends!). Yan ang lagi kong hanap kapag parating at habang ipinagdiriwang ang pasko. Para sa akin kasi, hindi kumpleto ang pasko kapag hindi ito nararanasan. lalo na ang simbang gabi.
But this year seems to be boring. I can't, FEEL, the christmas spirit. Ewan, siguro dahil sa environment? Malamig naman, maulan-ulan nga ee. Badtrip. Ba't ganun. :)) pero, sa tingin ko, kasalanan ko rin. Masyado kasi ako nagsasayang ng oras sa harap ng computer. Biruin mo, mga pinsan ko nasa salas, ako nasa kwarto, nakatanghod sa harap ng screen ng laptop. Pasko ngunit iba inaatupag ko. Tas magrereklamo akong hindi ko feel ang pasko. :))
Kaya ayun kinagabihan ng paskong iyon, Gumala kami magpipinsan. Puro picture at pagpose kung saan-saan. Matapos manuod at mabored sa isang mini concert sa boardwalk, umuwi kami at may sumalubong na magagandang fireworks sa sky~! Ang GANDA! Lalo na yung GREEN and red na firework! Naku kung nakita mo lang! Sabay, nagtitilian kami ng mga pinsan ko sa ganda. Tapos yung mga lalaki kong pinsan nakisigaw at lahat na kami nagsigawan. Madaming tao ang tumingin dahil tahimik na lugar ang Subic.
Pero, bago natapos yung huling pasko ng taong 2010, naging masaya naman ako dahil bago kami natulog magpipinsan, kumain kami ng noodles!!


-- :D hanggang sa susunod na pasko!

Blog and Diaries: Naiwasan na si Katamaran!

After several years of saying, "Gagawa ako ng Blog!", sa wakas, HETO NA SIYA!


Madalas kong sabihin matagal na, na gagawa ako ng blog. Nasabi ko narin na gusto kong gumawa ng Diary dahil siyempre para maikwento mo ang mga mahahalagang nangyayari sa iyong buhay. Tapos, babasahin mo nalang ulit ang mga ito para marefresh ang mga alaalang hindi na muli kayang balikan ng oras o panahon. Dito ka rin pwede maglabas ng mga hinanaing, sama ng loob. Lalo na kapag wala na talagang makausap, nag-iisa, walang nakikinig o mga hindi maaaring makaalam. Sa mga pahina rin nito naipapakita ang mga gumagala o lumalakbay sa ating isipan.


Ang tamad-tamad ko kasi! Wala tuloy niisa ang natupad sa mga doon. haha.
Tulad ng mga notebooks kong pakalat-kalat nalang sa bahay, na supposedly ay diary ko, ayun, puro mga doodles ang laman, drawing ng mga ulo ng anime na hindi natapos instead na dairy, nga. HINDI.RIN.TAPOS. Puro ulo lang. Tulad ng mga tinangkang gawing diary na notebooks. Ayun, meron ulit akong "DIARY", hindi masyadong updated, kapag sinipag lang. hahaha. At puno rin ng doodles na mukhang noodles.


So, ayun. This is my first post na blog ko sa blog na ito. May makabasa man o wala, ang importante mabasa ko ulit ito. pero sana meron magbasa. Sayang ang oras ng pagtype ko ng mahaba.


Makikita dito ang kadaldalan ko at pala kwento sa kabila ng KATAMARAN sa lahat :3 Sarap kasi magkwento, lalo na kapag may makikinig o magbabasa, hopefully. :)) Sana, maipagpatuloy ko itong blog kong ito at wag nang tamaan ng katamaran. :)


-- :D